როგორ მივხვდეთ, რომ ბავშვმა ფსიქოლოგიური ტრავმა გადაიტანა - 10 ნიშანი

არაფერი უთხრათ! არაფრის გაკეთება დააძალოთ! ორაზროვნად ნუ გახედავთ! მკაცრი ფრაზებისგან თავი შეიკავეთ! რატომ? რა იცით, შესაძლოა, თქვენდა უნებურად, მას ფსიქოლოგიური ტრავმა მიაყენოთ. იქნებ ისე მიაყენეთ ფსიქოლოგიური ტრავმა, რომ ამის შესახებ არც კი იცით.

როგორ გავიგოთ ამის შესახებ?

ამ შემთხვევაში პროფესიონალი ფსიქოლოგები დაგვეხმარებიან. 

რეალურად  ბავშვებში ფსიქოლოგიური ტრავმის გამომწვევი ხუთი მიზეზი არსებობს:

•    მშობლების და ახლობლების მიერ უარყოფა, სისტემატური იგნორირება. ურთიერთობის გაწყვეტა (მომშორდი, შენი დანახვაც კი არ მინდა, დედა აღარ გყავს  და სხვა მსგავსი) 
•    ნებისმიერი ახლობელი ადამიანის დაკარგვა;
•    ჯანმრთელობის დარღვევა; 
•    ნებისმიერი სახის ძალადობა. 

თუ ქვემოთ ჩამოთვლილ მიზეზთაგან თქვენს შვილს რამდენიმე მაინც შეატყვეთ გირჩევთ ყურადღებით იყოთ და დასახმარებლად სპეციალისტს მიმართოთ:

10   ნიშანი იმისა, რომ თქვენი შვილი ტრავმირებულია

1. საქციელების ცვლილება - სულ ცოტა ხნის წინ ისეთი დამჯერი იყო, ბოლო დროს კი ძალიან გააქტიურდა. ძალიან აქტიური იყო, ბოლო დროს კი მარტო და ჩუმად ყოფნა ურჩევნია. ასეთი ტიპის ცვალებადობა მის ხასიათში შესაძლოა იყოს ნიშანი იმისა, რომ ბავშვი რაღაცას განიცდის. 
2. ჩვეულებების ცვლა- ჯერ კიდევ გუშინ ვერ დააღწევდით თავს, მუდმივად ითხოვდა ზღაპრების წაკითხვას, დღეს კი არაფერი აინტერესებს. საყურადღებო მომენტია, რომელიც შესაძლოა ფსიქოლოგიურ ტრავმაზე მიუთითებდეს.  
3. ძილის დარღვევა - საბავშვო ტრავმა ძალიან ხშირად მის ძილზე აისახება, კერძოდ ბავშვს ძილის ხარისხი საგრძნობლად უფუჭდება.  შესაძლოა ჩაძინებულმა რამდენჯერმე ტირილით გაიღვიძოს. ეს ძალიან საყურადღებო ფაქტორია, რომლის იგნორირებაც არ ღირს. 
4. ადვილად განაწყენება - თუ ატყობთ, რომ თქვენი შვილი ხშირად უმიზეზოდ იბუტება, ადვილად გამოდის წყობიდან და ადვილად ღიზიანდება.
5. ჩვილი ბავშვის ჩვევების ამოტივტივება - მაგალითად თითის წოვა, ან უნებლიე შარდვა, განსაკუთრებით ძილში, ეს შესაძლოა ტრავმის მანიშნებელი ფაქტორები იყოს. 
6. ზედმეტი მიჯაჭვულობა - გადატანილი ტრავმის შემდეგ ბავშვი შესაძლოა აქტიურად მიეჯაჭვოს ახლობლებს, მშობლებს, თუმცა შესაძლოა პირიქითაც მოხდეს, ბავშვი დედასთან ძალიან ახლოს იყო და უცებ რადიკალურად შეიცვალა.  
7. უსიტყვო მორჩილება - როდესაც ბავშვს აღარ გააჩნია საკუთარი აზრი, ნებისმიერ მითითებას უსიტყვოდ ასრულებს. 
8. უარი სკოლაში ან ბაღში სიარულზე - თუ ბავშვს ფსიქოლოგიური ტრავმა სკოლის ან ბაღის კედლებში აქვს მიღებული, დიდი ალბათობით ის იქ სიარულზე უარს განაცხადებს. ამ დროს მშობელი უნდა ჩაეძიოს მიზეზს. 
9. შეკრთომა - უეცარმა ხმაურმა, ხმამაღალმა მუსიკამ, თუნდაც ხმამაღალმა საუბარმა შესაძლოა დააფრთხოს და შეაკრთოს ბავშვი. 
10. სიკვდილზე საუბარი - ამ შემთხვევაში მშობელი ძალიან ფრთხილად და ყურადღებით უნდა იყოს, რათა გაიგოს, რისი ტრანსლირება სურს ბავშვს. ფსიქოლოგიური ტრავმის მდგომარეობაში მოზარდს შეუძლია რეალურად მიაყენოს ზიანი საკუთარ თავს.